In Memorian Han Woolschot

Han en de Lange Wilm, een leven, een passie, een eenheid.

Voor Han Woolschot was de Lange Wilm alles.

Hij woonde er zijn hele leven met zijn familie en zijn gezin.

Hij voelde zich verbonden met de boerderij en de omgeving,

met de natuur en de dieren.

En hij werkte er met liefde en passie voor de paarden.

Hij richtte een pension en africhtingsstal op waar iedereen welkom was.

Altijd had hij tijd voor een praatje, een kopje koffie.

Door zijn instelling van ‘Doe maar gewoon’

is het bedrijf zeer laagdrempelig.

Het is een soort tweede huis voor velen.

waar zowel mens als dier rust vindt, en zorg en aandacht krijgt.

Het mennen en aangespannen rijden was Han’s grote hobby.

Menig concours heeft hij gewonnen.

Velen heeft hij de kneepjes van het vak geleerd, adviezen gegeven.

Ook toen hij de teugels uit handen gaf aan Annet en Robert bleef hij op de achtergrond aanwezig. Hielp hij waar hij kon.

Genoot hij zo lang hij kon van de bedrijvigheid op en rondom het erf.

Zelfs zijn laatste dagen tot aan zijn uitvaart bracht hij door in de Lange Wilm, zijn vertrouwde omgeving.

Vandaar werd hij, geheel in stijl, met een oogstwagen gemend door Annet, van het erf gereden.

Maar ook nu Han er niet meer is zal de Lange Wilm in zijn geest voort blijven bestaan.

Annet en Robert zullen er samen met de mensen om hen heen voor zorgen ‘het gevoel’ vast te houden.


Wat fijn dat er mensen zijn die je dragen als je dat nodig hebt.

Die even een arm om je heen slaan, je aankijken zonder te spreken,

dingen oppakken zonder te vragen. Wat bijzonder en hartverwarmend al die lieve woorden,

bezoekjes en oprecht meeleven. Dank voor alle mooie momenten die pa en opa, die Han met jullie heeft mogen beleven, dank voor de lieve zorgen en steun aan hem en ons, dank voor het aanwezig zijn bij zijn afscheid, dank voor alle hulp die wij hebben gekregen, dank voor het begrip dat de dagelijkse routine op de Lange Wilm even anders was. Dank voor het er gewoon zijn als het nodig is.

Mede hierdoor kijken we terug op een mooi en warm afscheid

dat zo paste bij hoe onze pa en opa in het leven stond.

Liesbeth, Remy, Suze, Cas, Annet en Robert